BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-403-fa.html
URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-403-fa.html
2- دانشگاه علوم پزشکی تهران/دانشگاه علوم پزشکی مازندران
زمینه و هدف: یکی از عوامل اصلی پاتوژنز و پیشرفت AML به عنوان یک بدخیمی سیستمیک، نقص در پاسخ های ایمنی از طریق افزایش عملکردهای تنظیمی و مهاری است که می تواند به عنوان یکی از اهداف ایمونوتراپی در درمان این بیماران مورد استفاده قرار گیرد. افزایش بیان مولکول CD200 به عنوان یک مولکول سرکوبگر ایمنی و آنزیم مهار کننده پاسخ های ایمنی به نام اندول آمین 2 و 3 دی اکسیژناز در برخی از سرطان ها و بدخیمی های هماتوپویتیک در مطالعات جداگانه ای مشاهده شده و همچنین ارتباط آنها با پیشرفت و پیش آگهی بد بیماران AML نشان داده شده است. دراین مطالعه به بررسی همزمان بیان و ارتباط مولکول های CD200 و IDO به عنوان دو فاکتور مهم با عملکردهای نسبتاً مشابه در سرکوب پاسخ های ایمنی، در بیماران AML تازه تشخیص و دچار عود پرداخته شده است.
روش بررسی: در این مطالعه از سلول های تک هسته ای نمونه های خون محیطی 48) PBMCs (بیمار تازه تشخیص و دچار عود مبتال به AML و همچنین 32 فرد نرمال )به عنوان کنترل( استفاده شد. میزان بیان مولکول های CD200 در سطح سلول ها به روش فلوسایتومتری و بیان نسبی ژن 1-IDO در این سلول ها به کمک تکنیک PCR Time-Real مورد ارزیابی قرار گرفتند و نهایتاً جهت انجام آنالیزهای آماری نتایج به دست آمده، از نرم افزار Spss17 استفاده شد .
یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مولکول های =P (0/CD20002) و=P (0/044 ) 1-IDO ، به طور کامال معنی داری در نمونه های بیماران لوسمیک و خصوصا بیماران AML دچار عود افزایش بیان دارند. مقایسه زیرگروه های FABاین بیماران از نظر بیان CD200 اختالف معنی داری را نشان نداد. درحالی که در مورد مولکول 1-IDO میان زیرگروه های M4 با M3 اختالف کمی دیده شد( 01/0=. P (همچنین مشاهده شد که میان بیان این دو مولکول در تمامی بیماران (55/0= P (0/022=r, و به ویژه گروه بیماران عود شده( 74/0= P (0/009=r , رابطه مستقیم و همبستگی معنی داری وجود دارد، در صورتی که این ارتباط در افراد نرمال دیده نشد.
نتیجه گیری: در مجموع با توجه به افزایش بیان CD200 و 1-IDO و نقش و ارتباط قوی آن ها در بیماران AML عود شده و همچنین ارتباط دوطرفه این مولکول ها با لنفوسیت های reg-T در القاء و پیشرفت این بیماری، به نظر می مجله حکیم سید اسماعیل جرجانی: سال سوم: شماره 4 :پاییز و زمستان94 مقاله پژوهشی رسد سنجش همزمان آن ها جهت بررسی دقیق تر پیش آگهی مفید بوده و مهار همزمان آن ها می تواند جهت تقویت پاسخ ایمنی اختصاصی و اثرات ایمونوتراپی مشخصا در بیماران دچار عود بسیار موثر باشد.
<span lang="FA" style="line-height: 115%; font-family:;" roman";="" new="" "times="" 12pt;="" nazanin";="" b="" roman";"="">
دریافت: 1394/12/29 | پذیرش: 1394/12/29 | انتشار: 1394/12/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
