دوره 3، شماره 1 - ( شماره بهار و تابستان 1394 1394 )                   جلد 3 شماره 1 صفحات 31-16 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sohrabvandi S, Mortazavian S A M, Jahani H, Eivani M J, Nematollahhi A, Komeili R. Study the Effect of Some Prebiotics on Physicochemical and Sensory Properties of Dietary Orange Juice. Jorjani Biomed J 2015; 3 (1) :16-31
URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-336-fa.html
سهراب وندی سارا، مرتضویان سید امیرمحمد، جهانی حامد، ایوانی محمدجواد، نعمت الهی آمنه، کمیلی فنود رزیتا. بررسی اثر برخی پری بیوتیک ها بر خواص فیزیکوشیمیایی و حسی آب پرتقال رژیمی. فصلنامه علمی پژوهشی زیست پزشکی جرجانی. 1394; 3 (1) :16-31

URL: http://goums.ac.ir/jorjanijournal/article-1-336-fa.html

بررسی اثر برخی پری بیوتیک ها بر خواص فیزیکوشیمیایی و حسی آب پرتقال رژیمی
سارا سهراب وندی1 ، سید امیرمحمد مرتضویان 2، حامد جهانی1 ، محمدجواد ایوانی3 ، آمنه نعمت الهی1 ، رزیتا کمیلی فنود4
1- دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، mortazvn@sbmu.ac.ir
3- معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
4- انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده:   (9550 مشاهده)

زمینه و هدف: غنی سازی نوشیدنی ها با اجزای فراسودمند نظیر پری بیوتیک ها یکی از پیشرفت های اخیر در زمینه تولید آب میوه به شمار می رود. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثر اقزودن برخی پروبیوتیک ها مانند اینولین و تاگاتوز بر خواص فیزیکوشیمیایی و حسی آب پرتقال است. روش بررسی: ترکیبات پری‌بیوتیک اینولین و تاگاتوز به همراه ساکارز به نسبت‌های مشخص به آب پرتقال اضافه و سپس در دمای 90 درجه سانتی گراد پاستوریزه شدند. تیمار‌های آب پرتقال پاستوریزه شده در دو دمای C°4 (دمای یخچالی) و C° 25 (دمای محیط) به مدت 3 ماه نگهداری شدند. ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی (بریکس، اسیدیته، میزان قند و pH) و حسی تیمارها در فواصل زمانی هر ماه یک‌بار اندازه گیری شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که دمای نگهداری هیچ گونه اثر معناداری بر روی میزان pH، بریکس و اسیدیته‌ی قابل تیتر تیمار ها نداشت (05/0P)؛ به طوریکه بیشترین کاهش میزان قند مربوط به تیمار "اینولین3 درصد-ساکارز3 درصد" نگهداری شده در دمای °C24 به میزان 7/33 درصد بود. همچنین گزارشات نشان دادند هیچ گونه تغییری بر شفافیت تیمارها مشاهده نشد (05/0P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اینولین در ترکیب با ساکارز و تاگاتوز می تواند در تولید آب میوه سلامت بخش با خواص حسی مطلوب مورد استفاده قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: اینولین، آب پرتقال، پری‌بیوتیک، تاگاتوز
متن کامل [PDF 698 kb]   (5346 دریافت)    
نوع مقاله: تحقیقی | موضوع مقاله: پزشکی عمومى
دریافت: 1394/7/16 | پذیرش: 1394/7/16 | انتشار: 1394/7/16
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله زیست پزشکی جرجانی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Jorjani Biomedicine Journal

Designed & Developed by : Yektaweb