دوره 1، شماره 2 - ( 8-1392 )                   جلد 1 شماره 2 صفحات 23-17 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دکترای علوم تغذیه، گروه تغذیه، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
2- دانشجوی کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
3- کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، mahmodkhodadost@yahoo.com
4- دانشجوی دکترای اپیدمیولوژی،گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
5- کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، مربی، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران
6- کارشناس ارشد آموزش بهداشت، کارشناس پژوهشی معاونت تحقیقات و فناوری،دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده:   (11644 مشاهده)

  زمینه و هدف : میزان ابتلا به افسردگی در دانشجویان علوم پزشکی که در محیط های پراسترس حضور دارند، بیشتر است . داشتن فعالیت فیزیکی راهی برای کاهش افسردگی است . این مطالعه با هدف تعیین افسردگی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد .

  روش بررسی : در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، 266 دانشجوی دختر با روش نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه گردیدند . اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک، بک و پرسشنامه بین المللی فعالیت فیز کیی ) IPAQ ( جمع آوری و ترکیب بدن با استفاده از دستگاه Body Analyzer اندازه گیری و به نرم افزار SPSS وارد شدند . برای بررسی اثر فعالیت فیزیکی بر روی افسردگی از مدل رگرسیون لجستیک با تعدیل اثر متغیرهای مخدوش کننده احتمالی استفاده گردید .

  یافته ها : میانگین سنی افراد شرکت کننده 4/2 ± 15/22 سال بود . با توجه به پرسشنامه بک، 66 نفر ) 8/24 درصد ( مبتلا به افسردگی و 185 نفر ) 5/69 درصد ( بدون بیماری و همچنین 15 نفر ) 63/5درصد ( موارد ازدست رفته ( Missing) بودند . نتایج، تفاوت آماری معنی داری را بین افسردگی و بومی و غیر بومی بودن، BMI و میزان درآمد نشان نداد . اما ارتباط آماری معنی داری از نظر فعالیت فیزیکی در دو گروه مبتلایان به افسردگی و افراد سالم وجود داشت ) 03 / P =0 (. فعالیت فیزیکی در سطح توصیه شده رابطه معکوسی را با ابتلا به افسردگی دانشجویان نشان داد، به طوری ک   ه شانس قرار گرفتن دانشجویانی که فعالیت فیزیکی در سطح توصیه شده دارند در گروه افسرده، 44 درصد کمتر از دانشجویانی است که فعالیت فیزیکی کمتر از سطح توصیه شده دارند ) OR =0/56 , CI :0/31-0/99, P =0/047 )

  نتیجه گیری : با توجه به تأثیر فعالیت فیزیکی بر کاهش افسردگی، فراهم نمودن امکانات ورزشی و توصیه افراد در جهت افزایش فعالیت بدنی و فرهنگ سازی در جامعه می تواند به عنوان راهکارهایی سازنده در جهت بهبود سلامت روان و پیشگیری از افسردگی به کار گرفته شود .

واژه‌های کلیدی: فعالیت فیزیکی، افسردگی، دانشجویان، IPAQ
متن کامل [PDF 715 kb]   (3560 دریافت)    
نوع مقاله: تحقیقی | موضوع مقاله: پزشکی عمومى
دریافت: 1393/6/17 | پذیرش: 1393/6/17 | انتشار: 1393/6/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.